عصرایران /سرانجام ، شب گذشته ، با اعلام عمومی دستور مقام معظم رهبری ، حکم معاونت اولی اسفندیار رحیم مشایی "کان لم یکن" شد و بدین ترتیب ، اولین انتصاب احمدی نژاد بعد از انتخابات 22 خرداد ، پس از یک جنجال چند روزه ، به شکستی آشکار انجامید.

در این باره و نیز نامه مقام معظم رهبری در خصوص برکناری مشایی نکاتی چند قابل توجه است:

1- هر چند گفته می شود یکی از ویژگی های احمدی نژاد ، توصیه ناپذیری وی در تصمیمات حوزه اختیارات ریاست جمهوری از جمله درانتصابات است و این ، فی نفسه ، رویکرد خوبی است ، اما ماجرای انتصاب مشایی به سمت معاونت اولی ریاست جمهوری ، برغم مخالفت های همگانی در همه سطوح از مراجع تقلید گرفته تا سیاستمداران و حتی اطرافیان رئیس جمهور و نیز نخبگان و عامه مردم ،این نگرانی را تشدید می کند که مرزهای بین قاطعیت در تصمیم گیری (که امری پسندیده است) و تک روی و مشورت گریزی (که مخرب و مذموم است) از بین رفته است و این امر ، نه فقط در انتصابات که در تصمیم سازی های کلان مملکتی می تواند برای کشور ، بسیار هزینه زا باشد.

2- از چند روز پیش ، برخی چهره های اصولگرا ، مانند ابوترابی ، نائب رییس مجلس شورای اسلامی و توکلی و دیگران ، از ابلاغ کتبی دستور مقام معظم رهبری به احمدی نژاد مبنی بر کنار گذاشتن مشایی خبر دادند و این موضوع در سایت دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری نیز منتشر شد .

انتظار می رفت ، بلافاصله بعد از این موضوع ، احمدی نژاد که همواره بر ولایتمداری و تبعیت از رهبری تاکید دارد ، رسماً و صراحتاً و البته فوراً ، برکناری مشایی را اعلام کند ولی در کمال شگفتی ، از ادامه فعالیت مشایی در سمت معاونت اولی خبر داد به گونه ای که بسیاری گمان بردند که خبر مربوط به نظر رهبری در این خصوص ، نادرست بوده است و الا مگر می شود رهبر انقلاب دستوری دهند و احمدی نژاد عکس آن را طرح کند!

ولی اتفاقی که رخ داده ، این است که مقام معظم رهبری در تاریخ 27 تیر ، دستور لغو حکم مشایی را صادر کرده اند و احمدی نژاد در 30 تیر ، در جمع خبرنگاران ، از ادامه فعالیت مشایی در سمت معاونت اولی خبر داده است!!
تنها توجیهی که می توان برای این موضوع مطرح کرد این است که نامه به دست احمدی نژاد نرسیده بود و او از نظر رهبری بی اطلاع بوده است! که البته ، این توجیه نیز نمی تواند قابل قبول باشد چه آن که مگر می شود نامه  شخص اول کشور به شخص اول دولت ، پس از 3 روز نرسیده باشد و مگر می شود ، همه و حتی رسانه ها از آن آگاه شوند ولی مخاطب نامه ، آخرین نفری باشد که از آن خبر دار می شود؟!!

جالب اینجاست که بعد از یک هفته از نگارش نامه مقام معظم رهبری به احمدی نژاد که متن آن در رسانه ها منتشر شد ، نه احمدی نژاد و نه مشایی ، اولین واکنش را نشان ندادند بلکه ، این ثمره هاشمی بود که به نقل از مشایی گفت :آقای رحیم مشایی دقایقی پس از «انتشار نامه مقام معظم رهبری» در «گفتگو با اینجانب» اظهار داشت که با حکم رهبری ، خود را معاون اول نمی داند (این نقل قول هم یک هفته پس از دستور رهبری و آن هم بعد از انتشار عمومی نامه طرح شد!) این در حالی است که در متن نامه صراحتاً آمده است: "لازم است انتصاب مزبور ملغی و كان لم يكن «اعلام» گردد."

3- اما درباره نامه رهبر معظم انقلاب نکاتی چند قابل توجه است:

3-1) اگر در این انتصاب تا بدین حد کج سلیقگی و مقاومت در برابر "همه" وجود نداشت ، نیازی به ورود رهبری و هرینه کرد از ایشان پیش نمی آمد.

3-2) نامه رهبر انقلاب نه تنها متضمن لغو حکم معاونت اولی مشایی است ، بلکه بر ممنوعیت انتصاب وی به معاونت های دیگر ریاست جمهوری نیز دلالت دارد کما این که در متن نامه انتصاب مشايی به«معاونت رئيس جمهور» بر خلاف مصلحت عنوان شده و نه فقط معاونت اولی وی.
بنابراین ،مشایی حتی در پست قبلی اش نیز قادر به کار نخواهد بود و ناگزیر از تنزل رتبه است هر چند که با دستور رهبری ، تصمیم احمدی نژاد مبنی بر صدور حکم جدید برای مشایی با حساسیت های بیشتری مواجه خواهد بود.

3-3) نکته بسیار مهم و جالب توجه در نامه رهبر معظم انقلاب ، دلیل لغو حکم است : «انتصاب جناب آقای اسفنديار رحيم مشايی به معاونت رئيس جمهور بر خلاف مصلحت جنابعالی(احمدی نژاد) و دولت و موجب اختلاف و سرخوردگی ميان علاقمندان به شما است.»

در واقع در این نامه از اتهامات متعددی که برخی اشخاص و جریان ها متوجه مشایی می کنند، خبری نیست و صرفاً «صلاح احمدی نژاد و دولت و جلوگیری از اختلاف و سرخوردگی ميان علاقمندان احمدی نژاد» به عنوان دلیل مطرح شده است و نه مسائل و اتهامات وارده بر مشایی.
این در حالی است که اگر مشکلاتی به حادی آنچه ادعا می شود درباره مشایی وجود داشت و برای رهبر ثابت شده بود ، ایشان ادبیات دیگری به کار می بردند چه آن که با مشایی یا هر کس دیگر که تعارف ندارند.
به علاوه ، از مشایی نیز در این نامه کوتاه به احترامی متعارف («جناب آقای اسفنديار رحيم مشايی») یاد شده است .

به هر حال ، با نامه رهبر معظم انقلاب ، پرونده معاونت ریاست جمهوری برای مشایی ، که احمدی نژاد ، او را "چون چشمه ای زلال " می داند ، بسته شد ولی ای کاش این ماجرا ، درسی باشد برای بستن پرونده ای بزرگ تر به نام "تصمیمات شتابزده ".